انگور دومین درخت قرآنی
انگور دومین درخت قرآنی است میوهای بهشتی.
نام عربی آن عنب و جمعش اعناب است.
بعد از نخل بیشترین نامی که در قرآن کریم و روایات از گیاه و درختی نام برده شده است انگور است.
انگور مناسب ترین درخت برای فضاهای سبز معابر و بوستانها و جنگلکاری ها است مخصوصا در استانهای سردسیر و معتدل ایران.
۴-۲- ۱- انگور در قرآن کریم
انگور در قرآن یازده بار تکرار شده است به دو آیه اشاره میشود:
{أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا فَأَنْبَتْنا فِيها حَبًّا وَ عِنَباً وَ قَضْباً وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلًا وَ حَدائِقَ غُلْباً وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُم}؛
ما آب فراوانى از آسمان فروريختيم سپس زمين را از هم شكافتيم.
و در آن دانه هاى فراوانى رويانديم و انگور و سبزى بسيار،
و زيتون و نخل فراوان و باغهايى پر درخت،
و ميوه و چراگاه،
تا وسيله اى براى بهره گيرى و چهارپايانتان باشد.
ودر جایی دیگر خداوند متعال میفرماید:
{وَ مِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَ الْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَ رِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فىِ ذَالِكَ لاََيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ}؛
و از ميوه درختان خرما و انگور، باده هستى بخش و خوراكى نيكو براى خود مىگيريد.
قطعاً در اينها براى مردمى كه تعقل مىكنند نشانهاى است.