نخل در قرآن کریم
نخل در قرآن کریم و روایات از گیاه و درختی بیشترین نامی است که ذکر شده است و مناسب ترین درخت برای استانهای گرمسیر کشور از غربی و جنوبی و مرکزی ایران میباشد. نام نخل در قرآن کریم چهل بار تکرار شده است که در هشت آیه، نام نخل به تنهایی و در دوازده آیه دیگر به همراه میوههای انگور، زیتون و انار آمده است.
نام های دیگر نخل در قرآن کریم
به جز کلمه نخل نام نوعی خاص درخت خرما به نام «لینة» در سوره حشر آیه ۵ آمده است، در دو آیه« ۵۳ و ۱۲۴» سوره نساء کلمه «نقیر» به معنای«گودیی بر پشت هسته خرما» میباشد آمده است.
کلمه «قطمیر» نیز در سوره فاطر آیه ۱۳ به معنای چیزی بی اهمیت است. هر چند در لغت به معنای پوست نازک بین خرما و هسته آن میباشد. کلمه «نوی» در سوره انعام آیه ۹۵ را علامه عبدالله یوسف علی در ترجمه خود «هسته خرما» معنا کرده است، هر چند بسیاری از دیگر مفسران آن را هسته هر نوع میوهای میدانند.
همچنین کلمه«عُرجون» به معنا چوب هلالی شکل خوشه خرماست که خشکیده و به شکل داس در آمده و در سورۀ یس آیه ۳۹ هلال ماه به آن تشبیه شده است. کلمات«حبل» و «دُسُر» را که در سوره لهب آیه ۵ و سوره قمر آیه ۱۲ به ترتیب آمده است «لیف خرما» معنا شده است.
قرآن کریم از باغهایی سخن به میان میآورد که در آن درختان مثمری مثل خرما، انگور، زیتون، انار، انجیر وجود داشته باشند. با تامل در آیات زیر متوجه این نکته خواهیم شد:
{ يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّيْتُونَ وَ النَّخِيلَ وَ الْأَعْنابَ وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ }؛
خداوند به وسيله آن آب، براى شما كشت زار و زيتون و درختان خرما و انگور و از هر نوع ميوهاى مىروياند. همانا در اين امر براى آنان كه مىانديشند نشانهاى روشن است.
{ فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ }؛
در آن میوههاست و نخلها با خوشههایی كه در غلافند.