کشاورزی و نخل کاری پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله

پیامبر با دست خودش ۳۰۰ نهال خرما می کارد که یک برده ایرانی آزاد شود

هر ایرانی سیصد نهال برای آبادی ایران

داستان مزرعه سلمان محمدي سلمان  فارسی
در باره این داستان باید کتاب ها نوشته شود و تحلیل ها شود. کجایند مدعیان ایران و ایرانی؟

متأسفانه همان کسانی که ادعای ایران دوستی دارند بیشترین وطن فروشی دارند

این یاوه ها اثری در ایرانی عاشق اهل بیت عصمت و طهارت ایجاد نخواهد کرد

و عشق پیامبر و خاندان پاکش صلوات الله علیه و اله در پوست و گوشت و خون ایرانی آمیخته شده است

محل نخلستان سلمان

نخلستان سلمان در منطقه عوالی مدینه منوره واقع است از جمله حیطان سبعه (باغچه های ۷ گانه)  به نام عواف، بُرْقَه، صافيه، مشربه ام‏ابراهيم، حسنى، دلال و مَيثَب که از صدقات پیامبر صلی الله علیه وآله شمرده می شود که ملک حضرت زهرا سلام الله علیها شد

امام صادق علیه السلام در باره نام این باغ می فرماید: « الْمِيثَبُ‏ هُوَ الَّذِي كَاتَبَ عَلَيْهِ سَلْمَانُ‏ فَأَفَاءَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَهُوَ فِي صَدَقَتِهَا.[۱]؛ نخلستان «مِیثَب» باغچه‏اى است است که

سلمان فارسى با مالک يهودى خود قرارداد و سند آزادى به امضا رسانيد

سلمان برای آزادی خودش بست . اين باغچه به فرمان خداوند عزوجل- به رسول خدا (ص) تعلق گرفت،

و اينك جزء صدقات فاطمه زهرا سلام اللّه عليهاست.

در این باغ نخل با خرماي «عحوه» کاشته می شود

که گرانترين خرماي جهان با خاصيت درمانی فراوان که  سموم بدن را دفع مي‌كند

در باغ سلمان چاهي واقع شده كه با أب أن پيكر مطهر رسول الله (صلی الله علیه واله) را غسل دادند.

نخل اين باغ با دست‌هاي مبارك پيامبر كاشته شده است.

آزادی برده ایرانی از دست یهودی

سلمان‏ فارسى، سلمان محمدى كنيه‏ اش ابو عبد اللّه صحابه بزرگ اصل او از ناحيه جى اصفهان یا رامهرمز بود.

نام اصلى او ماهو يا ماهويه يا بهبود يا روزبه‏ بود ابتدا به دین عيسوى گراييد.

در مدينه به نزد رسول اكرم آمد و اسلام آورد.

سلمان از اصحاب خاص على (ع) است به حكومت مداين منصوب شد.

در سال ۳۵ يا ۳۶ هجرى درگذشت. شيخ صدوق ره مى‏گويد: نام اصلى سلمان، روزبه پسر خشنودان است

و او وصى وصى عيسى علیه السلام بوده است كه آنچه را بر عهده اوست به معصومان بسپارد

سلمان در مدینه برده یک یهودی بود، بردگی گریبانگیر سلمان و او را سخت گرفتار کرده بود، تا آنجا که نتوانست در جنگهای بدر و احد حضور یابد.

ابن عباس از سلمان فارسی نقل می کند: «…قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص كَاتِبْ يَا سَلْمَانُ‏ فَكَاتَبْتُ صَاحِبِي عَلَى ثَلَاثِمِائَةِ نَخْلَةٍ أُحْيِيهَا لَهُ وَ أَرْبَعِينَ أُوقِيَّةً فَأَعَانَنِي أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالنَّخْلَةِ ثَلَاثِينَ وَدِيَّةً وَ عِشْرِينَ وَدِيَّةً كُلُّ رَجُلٍ عَلَى قَدْرِ مَا عِنْدَهُ … ؛

رسول خدا (ص) به من فرمود: سلمان با ارباب خود «مکاتبه» کن یعنی قرارداد آزادی ببند تا از بندگی آزاد شوی.!

با در مقابل آزادی کاشت سیصد یا پانصد نهال خرما که بار دهد و  پرداخت چهل اوقیه طلا (که هر اوقیه برابر وزن چهل درهم است). پیمان بستم حضرت به اصحابش فرمود:

برادرتان را با نخل، کمک کنید. اصحاب سی تا سی تا، بیست تا بیست تا، نهال نخل آوردند تا این که به حد کافی رسید.

نخل هایی که با دست مبارک کاشته شدند و همه بار دادند

سلمان در باره نحوه کاشته شدن نهال های نخل می گوید:

«…. فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ ص أَنَا أَضَعُهَا بِيَدِي فَحَفَرْتُ لَهَا حَيْثُ تُوضَعُ ثُمَّ جِئْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص فَقُلْتُ قَدْ فَرَغْتُ مِنْهَا فَخَرَجَ مَعِي حَتَّى جَاءَهَا فَكُنَّا نَحْمِلُ إِلَيْهِ الْوَدِيَّ فَيَضَعُهُ بِيَدِهِ فيسوي عَلَيْهَا فَوَ الَّذِي بَعَثَهُ بِالْحَقِّ نَبِيّاً مَا مَاتَ مِنْهَا وَدِيَّةٌ وَاحِدَةٌ …[۲]؛

سپس فرمان داد که برای کاشتن نخلها، گودال حفر کنم اما فرمود «من خودم  با دستم نهال ها را می کارم و غرس می کنم»

بعد از کندن گودالها  به اتفاق با نهال ها  زمينی كه قرار بود نخلستان شود رفتیم.

حضرت با دست مبارک خود نهالها را کاشت سوگند به کسی که محمّد را به پیامبری برگزید،

هیچ یک از آن نهال ها خشک نشد و همه بار دادند

بعد از نخلستان چهل اوقیه طلا هم پرداخته می شود

اینکه همه نهالهای نخل خرما بارور شدند عادتا باردارى خرما را كسى نمى‏تواند ضمانت كند

مگر اينكه علم الهى داشته باشد اما حضرت ضمانت کرد

و نشاها را جمع كرد و آنگاه با دست خود آنها را كاشت و همه سبز شدند

و به عنوان معجزه ‏اى باقى ماندند. و مردم از ميوه آنها استفاده مى‏ كردند. و به بركت آنها اميدوار مى‏شدند.

نخلستان، بخشی از قرارداد سلمان با اربابش بود. سلمان هنوز چهل اوقیه طلا را نپرداخته بود.

روزی مردی، قطعه ای طلا به اندازة تخم مرغ از معدن پیدا کرد و پیش پیامبر آورد.

رسول اکرم(ص)، سلمان را خواست و آن را به او داد

و فرمود: «سلمان این را بگیر و آنچه را از قرارداد مکاتبه مانده است، ادا کن».

سلمان می گوید: «سوگند به کسی که جانم در دست قدرت اوست، آن قطعه به اندازة چهل اوقیه طلا بود

و با آن قرضم را پرداخت کردم».۲

بدین گونه، سلمان از قید بندگی رها شد. پس از آن، سلمان همیشه خود را آزاد شدة

به دست پیامبر معرفی می کرد و می گفت: «رسول الله(ص) مرا آزاد کرد و  مرا سلمان نامید».۳

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله برای خریداری سلمان از صاحبش و آزادی او، سندی تنظیم کرد

و حضرت علی(ع) آن را نوشت و جمعی از اصحاب، آن را امضا کردند.

متن سند این گونه بود: «این قرارداد خریداری سلمان به وسیلة محمّد بن عبدالله، رسول خدا(ص) از صاحبش، عثمان بن اشهل از یهودیان بنی قریظه در برابر کاشتن سیصد نهال خرما و چهل اوقیه طلا است.

(که پیامبر این مبلغ را پرداخت کرد) و محمد بن عبدالله، رسول خدا(ص) از قیمت سلمان فارسی بریء الذّمه شد. سرپرستی سلمان برای محمد، رسول خدا(ص) و اهل بیت اوست و هیچ کس حقّی بر سلمان ندارد».

امام علی علیه السلام حذیفـه بن یمان، ابوذر غفاری، مقداد و برخی دیگر از اصحاب، این سند را امضا کردند.

هر ایرانی سیصد نهال برای آبادی ایران

سزاوار است هر ایرانی به یاد و نام پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و سلمان فارسی محبوبترین یارانش نفری سیصد نهال درخت میوه بکارند

تا ایران و ایرانی از نیاز اقتصادی به خارج رها شود و

نیز از محضلات زیست محیطی و  آلودگی هوا و کمبود آب آزاد و رها شود

[۱] كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي (ط – الإسلامية) – تهران، چاپ: چهارم، ۱۴۰۷ ق.

[۲] – قصص الأنبياء عليهم السلام (للراوندي)، ص: ۳۰۲