گیاهان علوفه ای

گیاهان علوفه ای ؛ هم اکنون بخاطر کم شدن دام و نیز کم شدن علوفه بخش قابل توجه لبنیات کشور از شیر و ماست و پنیر از شیرخشک خارجی تأمین می‏شود که شیری نبوده خشک شده بلکه در بهترین حالت از مواد خوراکی مانند نشاسته تشکیل شده و شاید در ترکیبات آن مواد شیمیایی خطرناکی مانند ملامین و یا وایتکس هم باشد.

و علاوه بر واردات شیرخشک خارجی هم اکنون بخش زیادی از خوراک دام و طیور کشور از خارج وارد می‏شود.

لذا کاشت گیاهان علوفه ای به‌جای چمن در فضاهای سبز شهرها می‏تواند بخش عمده ای از علوفه مورد نیاز دام‌ها را تأمین نماید و جلوی واردات شیرخشک و وارادت خوراک دام و طیور را بگیرد. یونجه یکی از گیاهان علوفه ای مهم است زنبور عسل گل یونجه را دوست دارد و از آن شهد زیادی به دست می‌‏آورد. یونجه علاوه بر علوفه چهارپایان به علت دارا بودن مواد مغذی به مصرف غذایی نیز می‏‌رسد.شیره‌‎ی آن برای بچه‌هایی که در حال رشد هستند و استخوان‌بندی محکمی ندارند، بسیار مفید است.حتی امروزه پودر این گیاه را در داروخانه‌ها می‌‏فروشند که آن را می‌‏توان تحت نظر پزشک برای بچه‌های شیرخوار مصرف کرد.

یونجه همیشه سرسبز و زیبا

یونجه دو برابر اسفناج، آهن دارد بنابراین خون‌ساز است و برای کسانی که به کم خونی مبتلا هستند مفید است.یونجه تا ده سال نیاز به کشت مجدد ندارد چون تثبیت کننده نیتروژن است لذا در فقیرترین خاکها قابل کشت است و در تمام کشور همیشه سرسبز و زیبا دیده می‏شود.به مدت ۴ سال در ماه های مختلف سال از چمن ها و همچنین مزارع سبزی و مزارع یونجه در روز واحد تصاویری از سطح شهر قم گرفتیم که به نتیجه شگفتی رسیدیم و ان این بود که در تمامی فصول چمن ها رنگ پریده و تنک بودند اما مزارع و یونجه در نهایت سرسبزی بودند.همچنین علاوه بر قم از چمنهای برخی شهرها مانند مشهدمقدس، تهران، اردبیل، اراک، شیراز، شاهرود، گنبد، ملایر، تویسرکان و… در ماه های مختلف سال تصاویر زیادی از نقاط مختلف این شهرها تهیه کردیم.

چند نکته در همه این تصاویر مشترک است:

۱ . بدرنگی و بدترکیبی چمن که در تمامی این تصاویر به وضوح قابل مشاهده است.

۲ . مقاومت اندک چمن نسبت به پاخوری که همه شهرها چمنهایی که رفت آمد روی آن شده بود بلکی بریده بودند.

۳ .نکته جالب توجه اینکه در تمام کشور در بهار یعنی اواخر فروردین و در ماه اردیبهشت که فصل طراوت و زیبایی فضای سبز باید باشد چمنها به علت چمن زنی در زشت ترین شکل خود بودند و زمینها کاملا عریان و هییچ نشانی از سبزی و طراوت دیده نمی شد.